Μ’ αυτά τα παραδοσιακά “κάλαντα” η Ιουλία Καραπατάκη και ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης αποχαιρετάνε το χρόνο που πέρασε. Είναι ό,τι πιο τρυφερό και αληθινό έχω ακούσει τον τελευταίο χρόνο. Αληθινό λέω και έρχονται δάκρυα, γιατί μας κούρασε ο μισεμός μάτια μου, τον τελευταίο χρόνο.

Τον τελευταίο χρόνο που μας λείπουν οι φίλοι μας, τα ταξίδια και οι μουσικές μας.

Τον τελαυταίο χρόνο που σιγοτραγουδάμε μέχρι να βρεθούμε και πάλι.

Τον τελευταίο χρόνο που μας πήρε πολλά και μας άφησε άλλα τόσα να έχουμε για να παλεύουμε.

Θάλλασσα και αλμυρό νερό να ξεπλυθεί το κακό.

Καλή χρονιά!

Τα κάλαντα της Ιουλίας και του Σπύρου – Θαλλασσάκι μου

Γίνε πουλί μου θάλασσα
κι εγώ το ακρογιάλι
να ΄ρχεσαι με τα κύμματα
στην εδική μου αγκάλη

Αμυγδαλάκι τσάκισα
και μέσα σε ζωγράφισα

Ο μισεμός είναι καημός
το έχε γεια είναι ζάλη
και το καλώς ορίσατε
είναι χαρά μεγάλη

Θάλασσα κι αλμυρό νερό
να σου κακιώσω δε μπορώ

Σταλαγματιά σταλαγματιά
το μάρμαρο τρυπιέται
κι αγάπη που δεν παίρνεται
δεν πρέπει ν’ αγαπιέται

Θαλασσα θαλασσάκι μου
και φέρε το πουλάκι μου
Θάλασσα κι αλμυρό νερό
να σου κακιώσω δε μπορώ

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Αντώνης Απέργης

All rights reserved 2020. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου του κειμένου ή τμήματος αυτού καθώς και η αναπαραγωγή των φωτογραφιών χωρίς αναφορά στην πηγή και το συντάκτη/φωτογράφο.