Η τέχνη είναι ο πολιτισμός, είναι η ανάσα, είναι η προαγωγή του ζην σε ευ ζην, είναι η κληρονομιά για την οποία κουνάς περήφανος τη σημαία.
Η τέχνη, όμως, είναι και αντικείμενο εργασίας.
Πολύ σκληρό, πολύ κοπιώδες, άκρως απαραίτητο για την εύρυθμη κοινωνική λειτουργία, απαραιτήτως αμοιβόμενο.

Και ξέρεις γιατί;
Γιατί όπως εσύ που είσαι μηχανικός, δημοσιογράφος, φιλόλογος, μαθηματικός σπούδασες, επένδυσες, ξενύχτησες για να φθάσεις να κάνεις ένα επάγγελμα που αγαπάς αλλά θεωρείς αυτονόητο πως όσο κι αν το αγαπάς, οφείλεις να αμοίβεσαι, αντίστοιχα σπούδασαν, επένδυσαν, ξενύχτησαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που πολλές φορές ήταν αθόρυβα στο πλάι σου όταν εσύ τα έβρισκες δύσκολα σε όλα αυτά τα προαναφερθέντα στάδια.
Τα προσωρινά μέτρα ελλοχεύουν πολλούς κινδύνους για τα ανθρώπινα δικαιώματα (ατομικά, κοινωνικά) εάν από προσωρινά μετατραπούν σε μόνιμα.
Οφείλουμε να μην επιτρέψουμε στην αδιαφορία να μετατραπεί σε αντισυνταγματισμό.
Να μη δώσουμε χώρο στο παράλογο.
Να μην αφήσουμε τον καλλιτεχνικό κόσμο να οδηγηθεί τόσο αδιανόητα παρανοϊκά στον αφανισμό.
Όχι γιατί διαφέρει, αλλά γιατί ακριβώς δε διαφέρει σε τίποτε απολύτως.

All rights reserved 2020. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου του κειμένου ή τμήματος αυτού καθώς και η αναπαραγωγή των φωτογραφιών χωρίς αναφορά στην πηγή και το συντάκτη/φωτογράφο.