Χορεύτρια, χορογράφος, δασκάλα σύγχρονου χορού και για τρίτη συναπτή χρονιά, καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Η Λίντα Καπετανέα είναι μια γυναίκα που αφιερώνεται στην τέχνη του χορού ακροβατώντας ανάμεσα στο λεπτό όριο της ελευθερίας της έκφρασης και της πειθαρχίας του κανόνα, κατορθώνοντας να χτίζει μια προσωπική πορεία που μετράει από μεγάλα ανοίγματα στην παγκόσμια χορευτική σκηνή μέχρι την προσωπική της σφραγίδα στη διάσωση στο χρόνο ενός διαχρονικού πολιτιστικού θεσμού. Στη φετινή διοργάνωση του 26ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας αποδεικνύει πως η δυναμική μιας πολυεπίπεδης προσωπικότητας είναι ικανή να συνενώνει όλους τους ρόλους της στο όνομα ενός ιερού σκοπού και να αποτελεί κομμάτι της ιστορίας του.

Ο χορός είναι η γλώσσα της πολυπολιτισμικότητας; 

O χορός είναι από τις πιο αρχαίες και πανανθρώπινες γλώσσες. Ο σύγχρονος χορός είναι κομμάτι μιας μεγάλης αλυσίδας που πηγαίνει πίσω στο χρόνο και έχει να κάνει με την ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει αξίες, ανάγκες και συναισθήματα μέσα από το σώμα, πολύ πριν και πέρα από την ομιλία ή τη γραφή. Κρύβει μεγάλη δύναμη ο χορός διότι φέρει πληροφορίες που υπάρχουν στο σώμα μας εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το θέμα είναι να τους ανοίξουμε δρόμο να ξαναβγούνε στο φως.

Ο χορός δεν ανήκει στις λαϊκές τέχνες, ωστόσο, δημιουργεί βαθιά συγκινησιακά τοπία. Παρατηρώντας το ελληνικό κοινό στο πέρασμα των χρόνων, θεωρείτε πως γίνεται δεκτικό στο κάλεσμά του;

Από τη μία θα σας έλεγα ότι αυτές οι ετικέτες αυτές δεν υφίστανται. Από την άλλη γιατί δεν ανήκει στις λαϊκες τέχνες; Δε νομίζω να βρείτε πολλά είδη χορού που να μην είναι λαϊκά γιατί πάντα υπάρχει η γέννηση και η παράδοση και αυτές ανήκουν στο συλλογικό και το κοινοτικό άρα το λαϊκό. Από την άλλη υπάρχει το κοινό που δεν είναι εδώ και χρόνια η αυλή του βασιλιά. Ο σύγχρονος χορός ωστόσο είναι κατι πολύ περισσότερο απο ένα είδος χορού. Δεν θα ήθελα ποτέ να νομίζει ο κόσμος ότι ο σύγχρονος χορός ανήκει μόνο σε μια ελίτ και είναι κατι που δεν καταλαβαίνουν. Πιστεύω ότι  μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την ιδέα. Ειδικά όταν υπάρχει το street dancing που γεννήθηκε μέσα στα γκέτο των μητροπόλεων. Ο σύγχρονος χορός επηρεάζεται από πολλές τάσεις, καλλιτεχνικά ρεύματα και ιστορικά φαινόμενα.

Επίσης νομίζω ότι ο κόσμος που γνωρίζει από σύγχρονο χορό ξέρει πολύ καλά το Φεστιβάλ και στηρίζει την τέχνη αυτή. Έχουμε δει και συγκινηθεί από πολλές παραστάσεις που έχει φιλοξενήσει αυτός ο σπουδαίος θεσμός.  Αυτο που θεωρω αναγκαίο είναι να προσελκύσουμε και κοινό το οποίο δεν παρακολουθεί αλλά θα ήθελε να γνωρίσει αυτή την τέχνη. Από μικρά παιδιά μέχρι μεγάλους ανθρώπους. Για το λόγο αυτό εχουμε σεμινάρια και παραστάσεις για όλους. Θέλουμε ο κόσμος να έχει μια βιωματική εμπειρία με τον κόσμο της κίνησης, να χορεύουν και οι ίδιοι και το βράδυ να παρακολουθούν τις παραστάσεις.

Αναλάβατε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ το 2018. Πού και πώς θα τοποθετούσατε τη δική σας συμβολή;

Θα την αποτιμούσα τόσο μέσα από τα αποτελέσματα όσο και μέσα από τις καινοτομίες του Φεστιβάλ. Τέτοια είναι ο μεγάλος αριθμός συμμετοχών στα σεμινάρια, επαγγελματικά και μη, το άνοιγμα στην πόλη με παραστάσεις δωρεάν για όλους στο δημόσιο χώρο και με την ζωντανή παρουσία του Φεστιβάλ σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς με μαθήματα για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, τα σημαντικά έσοδα που φέρνει στην πόλη, η προβολή του στο εξωτερικό και οι συνεργασίες με διεθνή δίκτυα επισκεπτών όπως η Costa Navarino, η προώθηση του διαλόγου του χορού με άλλες τέχνες και η διοργάνωση εκθέσεων, προβολών και διαλέξεων. Κυρίως όμως θα έλεγα ότι είναι σημαντικό το ότι το Φεστιβάλ πλέον προσφέρει παραστάσεις για όλη την οικογένεια και έχει δώσει προτεραιότητα στα παιδιά καθώς αποτελούν τους μελλοντικούς θεατές. Τα παιδιά ανοίγουν το Φεστιβάλ με την παρουσίαση του εργαστηρίου τους και κατόπιν ακολουθεί η πρεμιέρα και οι άλλες παραστάσεις, πολλες από αυτές για όλη την οικογένεια.

Ποια προσωπική σας πεποίθηση διέπει τη διαδρομή σας στη διεύθυνση του φεστιβάλ;

Ότι ο χορός είναι βασική ανθρώπινη ανάγκη και όχι πολυτέλεια καθώς και ότι η σχέση μας με το σώμα μας είναι η σχέση μας με ό,τι μάς περιβάλλει, με τους άλλους, με το Σύμπαν.

Ποιο ρόλο θεωρείτε πως έχει η επιλογή της Καλαμάτας ως οικοδέσποινας πόλης του Φεστιβάλ;

Αυτό ειναι μια πολιτική επιλογή που έγινε με την ίδρυση του δικτύου πόλεων όταν το Υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε μαζί με τα ΔΗΠΕΘΕ να αξιοποιήσει τον πολιτισμό ως μοχλό περιφερειακής ανάπτυξης. Πολλα εχουν γίνει από τότε και ακόμα περισσότερα μπορούν να γίνουν αλλά οπως βλέπετε, η Καλαμάτα είναι ένα δυναμικό αστικό κέντρο της Περιφέρειας. Σε αυτό συμβάλλει και το Φεστιβάλ. Η Καλαματα ειναι μια πόλη που αγαπάει τις τέχνες γενικά και το έχει αποδείξει χρόνια τώρα. Οι Καλαματιανοί ειναι ανοιχτοί σε νέες προτάσεις και σίγουρα αγαπάνε ιδιαίτερα το χορό λόγω του Φεστιβάλ. Ιδίως φέτος που το Φεστιβάλ είναι εδώ, παρόν, στέκεται με ασφάλεια στο πλευρό των καλλιτεχνών και του κοινού και επικοινωνεί σε όλο τον κόσμο ότι πρέπει να κρατήσουμε τη σχέση μας με την τέχνη ζωντανή. 

Η φετινή αυλαία ανοίγει με το έργο Traces του Wim Vandekeybus και της ομάδας Ultima Vez, με τον οποίο έχετε συνεργαστεί ως χορεύτρια. Τι σηματοδοτεί η συγκεκριμένη επιλογή για την έναρξη;

Ο Βιμ μέσα από το έργο του διαχρονικά μιλάει για τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν οι άνθρωποι σε ακραίες καταστάσεις. Με το Traces εργάζεται πάνω στη σχέση των ανθρώπων με τη φύση και στο τί είναι ικανοί να κάνουν για την επιβίωσή τους. Τι πιο επίκαιρο από αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή; Το Φεστιβάλ λαμβάνει χώρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης παγκόσμιας συγκυρίας. Το έργο του Βιμ δεν επιλέχτηκε εξ’ αιτίας αυτού αλλά ταιριάζει απόλυτα στη συγκεκριμένη στιγμή με όλα αυτά που ζούμε. 

Ποια είναι η ταυτότητα της φετινής διοργάνωσης;

Βασικός μας άξονας είναι η σχέση των σύγχρονων ανθρώπων με τη Φύση και την Ανάγκη. Οι φετινές παραστάσεις του Φεστιβάλ μιλούν για την ανάγκη νέας ισορροπίας αλλά και την ανάγκη αφουγκράσματος του εσωτερικού μας ρυθμού. Πρωτοεμφανιζόμενοι δημιουργοί αλλά και δημιουργοί με ιστορική πορεία στο σύγχρονο χορό θα παρουσιάσουν το έργο τους, μοιραζόμενοι με το κοινό την προσδοκία για αλλαγή, για ουσιαστικές ανθρώπινες αξίες, για αναθεώρηση της σχέση μας με τη μητέρα Φύση, με τον Εαυτό και με τον Άλλο, αλλιώς το ανθρώπινο σώμα, αδιαχώριστο από το ανθρώπινο πνεύμα, θα βρίσκεται πάντα σε κρίση και θα νοσεί. Ο χορός, όπως και όλες οι τέχνες, μάς προτείνει έναν άλλο δρόμο.

Οι φετινές παραστάσεις του Φεστιβάλ μιλούν για την ανάγκη νέας ισορροπίας αλλά και την ανάγκη αφουγκράσματος του εσωτερικού μας ρυθμού.

Η φετινή διοργάνωση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Θάνου Μικρούτσικου. Υπάρχει σύνδεση αυτής της αφιέρωσης με κάποιο μέρος του περιεχομένου του Φεστιβάλ;

Η αφιέρωσή αυτή είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη του Θανου Μικρουτσικου. Όλη η διοργάνωση αφιερώνεται στη μνήμη του διότι υπήρξε ένας από τους οραματιστές του θεσμού και έπαιξε καίριο ρόλο στην ίδρυσή του.

Υπάρχει κάποια στιγμή στην μέχρι τώρα πορεία σας στο Φεστιβάλ που σας δημιούργησε μια ξεχωριστή ανάμνηση;

Κάθε τι που έχω ζήσει και συνεχίζω να ζω στο Φεστιβάλ είναι από μόνο του μια ξεχωριστή  εικόνα. Η εικόνα που κρατώ πάντα είναι όταν δεκάδες παιδακια ανεβαίνουν στη σκηνή της πλατείας να χορέψουν μετά από κάθε παράσταση σε απόλυτη έκσταση. Πιστεύω ότι όταν τελειώσει το φετινό Φεστιβάλ επίσης θα είναι κάτι που θα θυμόμαστε όλοι για πάντα γιατί κράτησε τον χορό ζωντανό σε μια εποχή που πλήτετται βαθύτατα η τέχνη, η ανθρώπινη επαφή και το ανθρώπινο σώμα.

All rights reserved 2020. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου του κειμένου ή τμήματος αυτού καθώς και η αναπαραγωγή των φωτογραφιών χωρίς αναφορά στην πηγή και το συντάκτη/φωτογράφο.