Εδώ και καιρό ακούω ένα σωρό κριτικές και πολλές απόψεις που έχουν διαμορφωθεί γύρω από το έργο που έχει καταστήσει προσβάσιμο τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Προσβάσιμο σε χιλιάδες ανθρώπους που λόγοι όπως η αναπηρία και οι κινητικές δυσκολίες δεν καθιστούσαν την επίσκεψη σε έναν μη προσβάσιμο χώρο, μια ασφαλή συνθήκη ή ακόμη περισσότερο μια δυνατή συνθήκη. Γράφω αυτό το κείμενο και εκφράζω την προσωπική μου άποψη έχοντας επισκεφθεί την Ακρόπολη δύο φορές, έχοντας τίτλους σπουδών Αρχαιολογίας και έχοντας μελετήσει για πολύ καιρό όλες τις επίσημες επιστημονικές ανακοινώσεις.

Το ίδιο προτείνω σε όλους, πριν εκφράσουν τη γνώμη τους άκριτα. Πριν χαρακτηρίσουν την νέα παρέμβαση, πριν μιλήσουν για βεβήλωση του ιστορικού χώρου, πριν γίνουν οι άκριτοι μιμητές τηλεπαραθύρων που ενσαρκώνοντας ρόλο παντογνώστη μιλήσουν για δυνατότητα διαφορετικής επιλογής υλικών, πριν κάνουν λόγο για κακή στατική, για προχειροδουλειά και χαρακτηρίσουν το έργο ως επικίνδυνο για τους ανάπηρους πολίτες, οφείλουν να αποκτήσουν προσωπική γνώση, εμπειρία και απεμπλοκή από οποιονδήποτε εξωτερικό παράγοντα που δεν σχετίζεται με την ανάγκη προσβασιμότητας και την συμπόρευσή της με την ανάγκη μη βεβήλωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Όλα αυτά που ακούγονται και γράφονται από ανθρώπους που δεν έκαναν καμία από αυτές τις προπαρασκευαστικές διαδικασίες που θα μετέτρεπε την κρίση τους από προκατειλημμένη σε αντικειμενική.

Αυτό που οφείλουν να κάνουν είναι το εξής: Να επισκεφθούν και οι ίδιοι το χώρο, απαλλαγμένοι από προκαταλήψεις και να δουν το έργο καθαρά σαν ένα βήμα που σέβεται το δικαίωμα πρόσβασης στον πολιτισμό προς όλους τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις. Και το δικαίωμα αυτό δεν είναι διαπραγματεύσιμο, δεν χρειάζεται καν να το συζητάμε, πρέπει να είναι δεδομένο για μια κοινωνία που οφείλει να αντιμετωπίζει ισάξια όλα τα μέλη της.

Φυσικά έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο το λειτουργικό κομμάτι του, αλλά και το αισθητικό. Η ομάδα που σχεδίασε, επέβλεψε και υλοποίησε το έργο έχοντας επικεφαλής τον κ. Μανόλη Κορρέ δεν πρόκειται για μια τυχαία ομάδα επιστημόνων. Ο Μανόλης Κορρές υπεύθυνος για το έργο, επιβλέποντας πολλές δεκαετίες τις εργασίες στην Ακρόπολη, διαβεβαίωσε ότι η διόρθωση των ήδη υπαρχόντων φθορών θα οδηγούσε σε δις χειρότερο αισθητικό αποτέλεσμα – θα δημιουργούνταν αντιαισθητικά μπαλώματα- αλλά και αμφιβόλου ποιότητας έργο ως προς την πρακτική λειτουργικότητα. Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε πρόκειται για σκυρόδεμα που περιέχει 12% τσιμέντο και το αισθητικό αποτέλεσμα είναι η μορφή του τεχνητού λίθου. Ένα υλικό που χρησιμοποιείται μάλιστα και για τη συμπλήρωση μνημείων κατά τη συντήρηση και αποκατάστασή τους.

Δεν πραγματοποιήθηκε άκριτα και ελαφρά τη καρδία ένα απλό «τσιμέντωμα» της Ακρόπολης. Πραγματοποιήθηκε η αποκαστάσταση διαστρώσεων που υπήρχαν από πριν σύμφωνα με τις επιστημονικές επιταγές που εξασφαλίζουν την άρτια συντήρηση του μνημείου σε συνδυασμό με το σεβασμό προς το δικαίωμα στην προσβασιμότητα.

Για την γνώση της ιστορίας των διαστρώσεων των διαδρόμων της Ακρόπολης από το παρελθόν αναφέρω κάποια στοιχεία που θεωρώ ότι έχουν σημασία, καθώς δεν μπορούμε να εξετάζουμε αποσπασματικά μια υπόθεση αλλά ως σύνολο, αν θέλουμε να σχηματίζουμε μια ορθή και δίκαιη γνώμη.

Κατά το έτος 1976 και ενώ αναφέρονταν πολλές περιπτώσεις ατυχημάτων λόγω της ολισθηρότητας του εδάφους στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, αποφασίστηκε η διάστρωση του χώρου για την προστασία αλλά και την προσβασιμότητα του χώρου. Μάλιστα υπάρχουν αναφορές ότι μόνιμα υπήρχε φορείο στο χώρο καθώς η συχνότητα  των ατυχημάτων καθιστούσε απαραίτητη την ύπαρξη του.

Το ίδιο έτος, με επικεφαλής τον Ιωάννη Τραυλό, καταξιωμένο αναστηλωτή με εξαιρετικές γνώσεις αρχαιολογικής τοπογραφίας, εφαρμόστηκαν διαστρώσεις τεφρόχρωμου τσιμέντου με αδρή επεξεργασία στην επιφάνειά του, όπως ακριβώς έχει γίνει και σήμερα με το νέο έργο. Το συγκεκριμένο έργο με τα χρόνια, όπως ήταν φυσικό,  είχε υποστεί φθορές κατά τόπους καθιστώντας ακόμα πιο δύσκολη και επικίνδυνη την πρόσβαση προς όλους τους επισκέπτες.

Μιας και μιλάμε για την ασφαλή προσβασιμότητα του χώρου να αναφέρω ότι ο ανελκυστήρας που υπήρχε για τους ανάπηρους πολίτες επρόκειτο για ένα εργοταξιακό ανελκυστήρα που δεν ήξερες αν τελικά θα φτάσει με ασφάλεια στην κορυφή του λόφου μετά από δέκα λεπτά δύσκολης ανάβασης. Ο νέος ανελκυστήρας είναι σύγχρονος, κλιματιζόμενος και ασφαλής επιτρέποντας την ύπαρξη συνοδού και μέσα σε μισό λεπτό περίπου σε έχει ανεβάσει στην κορυφή του βράχου καταλήγοντας στο σημείο που βρίσκεται το Ερέχθειο.

Βλέποντας το έργο εν συνόλω και μένοντας έξω από κομματικές αντιπαραθέσεις, έχουμε χρέος να το κρίνουμε σκεπτόμενοι το θαύμα το οποίο εμπεριέχεται σε κάθε λίθο του, μένοντας ωστόσο στα πραγματικά δεδομένα. Το να επιαφίεσαι στη γνώμη ανθρώπων που δεν το έχουν δει ιδίοις όμασσι, ανθρώπων που δεν έχουν τις σχετικές γνώσεις ή δεν έχουν ενημερωθεί πλήρως για το τι ακριβώς είναι αυτό που έχει συμβεί στο έργο της αποκατάστασης των διαστρώσεων στους βασικούς διαδρόμους του ιερού βράχου, είναι ένας κίνδυνος που οδηγεί σε στείρες, άκριτες «κρίσεις».

Κάντε αυτοψία και ενημερωθείτε, ο κόλαφος των SoMe δεν είναι αντιπροσωπευτικός του τι ακριβώς συμβαίνει /δεν είναι ο παντογνώστης Θεός, που χωρίς προσωπική εμπλοκή, γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια.

All rights reserved 2021. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου του κειμένου ή τμήματος αυτού καθώς και η αναπαραγωγή των φωτογραφιών χωρίς αναφορά στην πηγή και το συντάκτη/φωτογράφο.