Με έντονο κωμικό στοιχείο, αλλά και πολλές στιγμές συγκίνησης, οι περιπέτειες και οι ανάγκες των ηρωίδων μοιάζουν να βρίσκονται ακόμα πιο κοντά μας

«Οι Λουόμενες» της Κατερίνας Μαυρογεώργη παρουσιάζονται από τις 26 Οκτωβρίου στο θέατρο Tempus Verum.

«Οι Λουόμενες» έκαναν πρεμιέρα στο Skrow Theater στις 6 Μαΐου 2019. Η παράσταση ανέβηκε για δύο σεζόν, ως την Πρωτοχρονιά του 2020. Ο Ασκληπιός θα λειτουργήσει αυτή τη φορά στο θέατρο Tempus Verum αναμένοντας παλιούς και νέους θεατές να παρακολουθήσουν την «ιαματική» αυτή παράσταση.

Τον Μάιο του 2022, υπό το φως των έντονων εξελίξεων στα ζητήματα έμφυλης ισότητας, αλλά και των αλλαγών που έφεραν στο θέατρο και στη ζωή μας η πανδημία και η κρίση, το έργο απέκτησε μία νέα επικαιρότητα. Με έντονο κωμικό στοιχείο, αλλά και πολλές στιγμές συγκίνησης, οι περιπέτειες και οι ανάγκες των ηρωίδων μοιάζουν να βρίσκονται ακόμα πιο κοντά μας. 

Όπως σημειώνει η Κατερίνα Μαυρογεώργη: «Όταν έγραφα αυτό το έργο πριν τρία χρόνια, η αλήθεια είναι ότι δεν σκέφτηκα ότι πρέπει αναγκαστικά να έχει τρεις γυναίκες για ηρωίδες, έτσι ώστε να δηλώσουμε την σύμπνοιά μας με τον αγώνα για έμφυλη ισότητα. Κάτι οργανικό με έσπρωξε να σχηματίσω με λέξεις αυτήν την παράξενη γυναικεία φιλία μέσα σε ένα υδροθεραπευτήριο.

Έπειτα οι συνθήκες ακινητοποίησαν αυτήν την παράσταση για αρκετό καιρό, ενώ η πρόθεσή μας ήταν να συνεχίσει να παίζεται στην Αθήνα και αλλού. Τον Ιούνιο του 2022 αποχαιρετήσαμε το σπίτι μας, το Skrow Theater, και ο Ασκληπιός θα ανοίξει και πάλι μέσα στο Τempus Verum, στην καρδιά του Κεραμεικού.

Οι Λουόμενες είναι τρεις ηρωίδες με βαθιά πάθη και αδυναμίες. Έχουν αμαρτήσει βαριά ή έτσι νομίζουν. Έχουν πιει ουκ ολίγες φορές αλκοόλ ώσπου να λιποθυμήσουν, έχουν κάνει σεξ με πολλούς συντρόφους, ήταν φιλόδοξες, θυσίασαν πολλά για να είναι ανεξάρτητες, ελεύθερες. Και το φέρουν βαρέως.

Μέσα στο υδροθεραπευτήριο απαλλάσσονται σταδιακά από αυτό το φορεμένο φορτίο. Μοιράζονται τις ιστορίες τους υπό ένα νέο πρίσμα. Θέλω να μιλήσω για την γυναίκα ευεργετικά κι όχι με λύπηση. Θέλω να προσφέρω μια συχνότητα δημιουργίας για την γυναίκα στην οποία η ίδια είναι αντικείμενο στοχασμού, η ίδια γιορτάζεται, η ίδια εξυμνείται, δεν πρωταγωνιστεί πάλι η εικόνα ενός συστήματος που την βασανίζει ασταμάτητα».