Οι αγκαλιές είναι γιατρικό. Σε ζεσταίνουν με μια θέρμη που αυξάνει τόσο την θερμοκρασία σου, που ιδρώνεις από πληρότητα.

Το δέρμα δεν είναι πια σύνορο, είναι σημείο αναφοράς.
Ένα κοινό σημείο αναφοράς που φοράει το στέμμα της κτητικής αντωνυμίας χωρίς καμία παράνομη κτητικότητα.

Οι αγκαλιές δεν χρειάζεται να είναι πολλές ή από πολλούς για είναι «επαρκείς». Δεν είναι στα παραγωγικά τους συστατικά η ποσότητα. Αρκεί όταν έρχονται, να γεννιούνται από την υπερβολή της αγάπης.

Μόνο της αγάπης.

Καμία άλλη δύναμη δεν μπορεί να τις παράξει. Καμία άλλη δύναμη δεν έχει δικαίωμα να τις παράξει.

Οι αγκαλιές γεννιούνται από το ρήμα «αγαλιάζω» και ως απόγονοι του επιβλητικό του -ω ισοπεδώνουν τους παρασιτικούς εισβολείς που εις μάτην κάνουν προσπάθειες καπήλευσης της ετυμολογίας τους.

Οι αγκαλιές είναι δικαστές. Ξέρουν πότε τα σύνορα που ενώνονται ρίχνουν τα συρματοπλέγματα και φτιάχνουν μια μεγάλη, κοινή γη και πότε παριστάνουν τους επίσημους επισκέπτες που, αν και κρατούν εισιτήρια στα χέρια, γίνονται αγκυλώσεις που γδέρνουν.

Οι αγκαλιές δεν έχουν αντίτιμο, κοστίζει, όμως, πολύ η απουσία τους.

Και πάνω σε αυτή την απόλυτη δύναμη τους χτίζουν την παντοδυναμία τους.

All rights reserved 2021. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου του κειμένου ή τμήματος αυτού καθώς και η αναπαραγωγή των φωτογραφιών χωρίς αναφορά στην πηγή και το συντάκτη/φωτογράφο.