Σεπτέμβρης και το αλμυρό σου μαγιό κρεμιέται πεισματικά από τα μανταλάκια του δεύτερου. Σε βρίσκεις μέσα σε αυτή την αντίθεση όπως σε βρίσκεις μέσα σε όλες τις αντιθέσεις που τελικά πέταξαν το πρώτο τους συνθετικό και έγιναν θέσεις.Το αφήνεις με
Ταξίδι εκτός.Και ταξίδι εντός.Βουτιά στο είναι, στο άβατον εσώτερο.Το ‘χεις, δεν κωλώνεις.Ώρες ραστώνης.Ιδρώνεις. Αφυδατώνεσαι, ψάχνεις νερό, ξεδιψάςμε τις μνήμες και με νερό από την Δίρφη ή απ’ τα Λευκά Όρη - «ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές
Λέξεις σε μόνιμη διαμάχη με έννοιες.Ορισμοί.Ετυμολογίες με κρυμμένες ετυμηγορίες.Βαρύ το «κατηγορώ» για εκείνους που παραποιούν τους γραμματικούς κανόνες μα, κοίτα μια φοβερή ειρωνεία που θέλει τους παραβάτες της σημασίας να μένουν ατιμώρητοι στο όνομα μιας δήθεν πολιτικής ορθότητας.Αναρωτιέμαι πόσο ακαδημαϊκά
Τα καλοκαίρια αναζητούμε πηγαία, σχεδόν πυρηνικά μια ζωή που βρίσκεται σε διακοπές από τη φορεμένη της ιδιότητα. Δε ντύνεται καθώς πρέπει, δεν προσέχει τη διατροφή της, δεν κανονίζει ραντεβού για ετήσια check- up, δεν αναρωτιέται πώς θα γλιτώσει από τις
To DNA της ύπαρξης είναι κατασκευασμένο με την εντολή της συνέχειας. Τα απροσδόκητα που προκαλούν διακοπές μένουν να δημιουργούν μικρές πτώσεις στο καρδιογράφημα αλλά ποτέ απόλυτη νέκρωση.Αυτή η πεισματική διάθεση για το παρακάτω είναι που δημιουργεί το δυσβάσταχτο βάρος σε
Δώσε όνομα σε αυτή την πίστη. Πες την, ας πούμε, Μουσική. Δώσε της υπόσταση, φτιάξε την από τα αναμνηστικά εκείνων των στιγμών που σε έσωσε.Μην της δώσεις σώμα. Δεν έχει.Άυλη να σε σπρώχνει βαθιά στους γκρεμούς σου και να σε τραβάει
Στο σπίτι στη Ρηγίλλης το αγαλματίδιο των Oscar ίσως συγκρατεί ακόμη την πόρτα του γραφείου, χρήσιμο μόνο ως χρηστικό αντικείμενο- τίποτε περισσότερο από ύλη. Τα 3 πιάνα στη θέση τους, αγγίζονται μόνο από συγκεκριμένα δάχτυλα, πια.
Φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος είναι αφιερωμένη στην Βιοποικιλότητα. Η Βιοποικιλότητα είναι το σύνολο των ζωντανών οργανισμών που ζουν πάνω στον πλανήτη και διατηρούν την ισορροπία της ζωής του πλανήτη. Η περιβαλλοντική ρύπανση, η μόλυνση των υδάτων αλλά και η
Καλοκαίρι του 2005. Άγουρη εφηβεία και στα ηχεία «Εγώ στα νιάτα μου ξημέρωνα Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική». Εκείνο το απόγευμα το ραντεβού στη θάλασσα θα γίνει χωρίς εμένα. Το ωραίο μου φουστάνι σιδερωμένο από το πρωί, ακουμπισμένο ευλαβικά στην καρέκλα του
Πόση εξουσία αντέχει να ακουμπήσει ένα λερωμένο γόνατο σε έναν τρομοκρατημένο λαιμό; Τρομοκρατημένο όχι από το βάρος που ασκείται και κλείνει την αναπνευστική του οδό, αλλά από το βαθμό στον οποίο η ανθρώπινη ύπαρξη γίνεται δεκτική τέτοιου υποβιβασμού.O George Floyd