Σαμοθράκη ΙΙ
Το ιερό των Μεγάλων Θεών
Αμέσως μετά την κρύα και αναζωογονητική βουτιά στα παγωμένα νερά της Γριάς βάθρας (πρώτο μέρος αφιερώματος) πήραμε το δρόμο για το ιερό των Μεγάλων Θεών της Σαμοθράκης που βρίσκεται σήμερα στην περιοχή του χωριού Παλαιόπολη. Τα Καβείρια μυστήρια ήταν μυστικές, απόκρυφες τελετές που τελούνταν στη Σαμοθράκη και είχαν μυστηριακό χαρακτήρα. Οι Μεγάλοι θεοί ή αλλιώς Κάβειροι λέγεται ότι ήταν χθόνιες θεότητες που κατοικούσαν στα βάθη της γης, κάτω από το βυθό της θάλασσας. Είχαν τη δύναμη της φωτιάς και κατά τη μυθολογία, ήταν υπεύθυνοι για τις πυρκαγιές και τους σεισμούς. Στα μυστήρια είχαν λάβει μέρος και επιφανή πνεύματα της εποχής όπως ο Ηρόδοτος, ο Αριστοτέλης και ο Πλάτωνας.
Άποψη από νοτιοανατολικά της Θόλου Αρσινόης Β΄(288-270 π.Χ.), όπως είναι σήμερα.
Τι είναι η μαγεία; Είναι κάτι κακό ή κάτι καλό; Η μαγεία πάντα είχε πολύ ξεχωριστή θέση στη ζωή των ανθρώπων. Είναι η μυστηριώδης δύναμη που κάνει τα πράγματα να συμβαίνουν ως εκ θαύματος. Ίσως η κρυφή δύναμη που δεν εξηγείται πολλές φορές και γι αυτό την ονομάζουμε μαγική, γιατί δεν εξηγείται με τη λογική πως είναι δυνατόν να συμβαίνει. Η κρυφή – μαγική δύναμη που κάνει τη ζωή να αντέχει και να προχωράει. Κάθε τι “μαγικό”, έχει ως βάση του, τη βαθιά θέληση και διάθεση για να αλλάξει κάτι. Μπορεί να λυγίζει για λίγο, αλλά βρίσκει ξανά τις δυνάμεις της, σηκώνεται και συνεχίζει το περίεργο άλλα γοητευτικό ταξίδι της ζωής. Η μαγεία είναι η ενέργεια. Η μαγεία είναι οι άνθρωποι και οι κρυφές δυνάμεις που έχουν καλά φυλαγμένες στα πιο βαθιά τους συναισθήματα. Η μαγεία είναι αυτό που μπορεί να γκρεμίσει όλη τη γη και να την χτίσει πάλι από την αρχή.
Η μύηση
Η διαδικασία της μύησης δεν απαιτούσε συγκεκριμένη ηλικία, φύλο ή κοινωνική τάξη προκειμένου να συμμετέχει κάποιος στα Καβείρια Μυστήρια. Στο πρώτο στάδιο της μύησης ο μυούμενος φορούσε μια κόκκινη ζώνη στη μέση του και ένα δαχτυλίδι με κάποιο μαγνητικό πέτρωμα σαν φυλαχτό. Από αυτό το πρώτο στάδιο της μύησης ο μυούμενος αποκτούσε την προστασία των θεών και ευοίωνη μεταθανάτια ζωή.
Στο θεατρικό κύκλο που βλέπουμε παραπάνω τελούνταν μια προκαταρκτική μύηση. Ο λιθόστρωτος χώρος της ορχήστρας πλαισιώνονταν από 240 άτομα όρθια που συμμετείχαν στην τελετουργία. Στη συνέχεια ο μυούμενος ντύνονταν στα λευκά και κρατούσε ένα φανό στο χέρι. Πλενόταν τελετουργικά σε μία λεκάνη και κατόπιν προσέφερε σπονδή στους Θεούς. Αμέσως μετά ξεκινούσαν χορεύτριες και χόρευαν ακολουθώντας συγκεκριμένο τελετουργικό γύρω του, εορτάζοντας στην ουσία τη νέα μύηση. Ο μυημένος πλέον, λάμβανε μια βεβαίωση. Στην συνέχεια μπορούσε να καταβάλει ένα αντίτιμο προκειμένου να χαραχτεί το όνομά του σε μια αναμνηστική πλάκα σαν ενθύμιο της μύησής του.
Ταφικά έθιμα στη Σαμοθράκη Νότια Νεκρόπολη
Ταφικό αγγείο από τη νότια νεκρόπολη. Κατά τη διάρκεια του 5ου και 6ου π.Χ. αιώνα η μέθοδος που επικρατεί είναι η καύση. Έκαιγαν τα σώματα και πραγματοποιούσαν τελετουργίες. Στη συνέχεια συγκέντρωναν τις στάχτες σ ένα κεραμικό δοχείο που θαβόταν σ έναν μικρό λάκκο εκτός του τόπου της πυράς. Τον 4ο αιώνα π.χ. ο τρόπος ταφής γίνεται η ο ενταφιασμός. Οι ενταφιασμοί γίνονται σε πιθάρια όπως αυτό στην εικόνα. Η καύση επιστρέφει και πάλι τον 1ο αιώνα π.Χ.
Τα σύγχρονα – παραδοσιακά σπίτια
Η διαμονή στη Σαμοθράκη ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Μείναμε σ΄ ένα παραδοσιακό σπίτι, “Στο σπίτι της συκιάς”, στη χώρα της Σαμοθράκης. Ένα πέτρινο σπίτι που πέρασε από τη μία γενιά στην άλλη και αφού το φρόντισαν με πολύ μεράκι διατηρώντας ζωντανά πολλά λαογραφικά στοιχεία, έφτιαξαν μια ιδιαίτερη κατοικία με θαυμάσια ενέργεια που μπορείς να απολαύσεις ξεχωριστή δροσιά στην καρδιά του καλοκαιριού. Στη Χώρα της Σαμοθράκης δεν μπαίνουν αυτοκίνητα. Πας με τα πόδια παντού. Είναι το ιδιαίτερο γνώρισμα πολλών νησιών,αφού το χτίσιμο των οικισμών σε ακροπόλεις ήταν ο πιο κατάλληλος τρόπος για την προστασία από την πειρατεία. Σε 5 λεπτά φθάνεις από την μία μεριά του χωριού στην άλλη.
Παρακάτω βλέπετε ένα δείγμα από ένα σύγχρονο-παραδοσιακό σπίτι της Σαμοθράκης. Οι επιρροές από τα γύρω νησιά είναι έντονες, διατηρώντας στοιχεία της τοπικής τέχνης και αρχιτεκτονικής. Το πάτωμα καλύπτεται από χειροποίητα κεραμικά πλακάκια που κατασκευάζονται σε εργαστήριο στην Πάτμο (φωτογραφία δεξιά). Τα κεραμικά αυτά πλακάκια κατασκευάζονται ένα ένα στο χέρι και ψήνονται στους 1200 βαθμούς Κελσίου, με αποτέλεσμα την αντοχή σε υψηλές, αλλά και χαμηλές θερμοκρασίες, την υγρασία, την κρούση και την τριβή. Στην τελευταία φωτογραφία αξίζει να παρατηρήσετε τη βάση του γυάλινου τραπεζιού. Πρόκειται για ένα παλιό καζάνι-λεβέτι (λέβητας) όπου χρησιμοποιούσαν παλαιότερα σε όλα τα σπίτια για πολλές οικιακές χρήσεις.
Αν θέλετε να διαβάσετε το πρώτο μέρος του αφιερώματος για τη Σαμοθράκη πατήστε εδώ.
All rights reserved 2020. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου του κειμένου ή τμήματος αυτού καθώς και η αναπαραγωγή των φωτογραφιών χωρίς αναφορά στην πηγή και το συντάκτη/φωτογράφο.
Pingback: Σαμοθράκη - Ταξίδι στο όνειρο I - Zvoura.gr