Top

21 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα της Μουσικής Σου

Πίστευε και μη, ερεύνα το μέσα σου ιερό.
Εμβαπτίσου στην κολυμπήθρα της δικής σου Ιερουσαλήμ και πιες τον αγιασμό που καθαγιάζει την ψυχή σου. Μη βάλεις νερό στο μίγμα και αλλοιώσεις τη μέθεξη.

Δώσε όνομα σε αυτή την πίστη. Πες την, ας πούμε, Μουσική.

Δώσε της υπόσταση, φτιάξε την από τα αναμνηστικά εκείνων των στιγμών που σε έσωσε.
Μην της δώσεις σώμα. Δεν έχει.
Άυλη να σε σπρώχνει βαθιά στους γκρεμούς σου και να σε τραβάει στη στεριά των πνιγμών.
Να σου χαρίζει φως και σκοτάδι και να κάνει τα μάτια σου να στέκονται ανθεκτικά στις εναλλαγές.

Μην την υποδουλώσεις στα ονόματα των δημιουργών της.
Εκείνη είναι η Δημιουργός όλων. Ανωτέρα πασών συνθηκών.
Όταν οι καιροί μετασχηματίζουν το σχήμα σου, να το πλάθει σε νέα καλούπια.
Αν σου φανούν στενά, μην τρομάξεις και αλλαξοπιστήσεις έτσι με τόση δειλία- θα ανοίξουν με τον καιρό.

Μάθε να τη διαβάζεις, να την εξηγείς και μετά ξέχνα όσα έμαθες- όχι από λήθη.
Πες την «δασκάλα», πες την «μάνα», πες την «σύντροφο».
Μην την πουλήσεις με φθηνά νομοθετήματα, πήγαινε κόντρα στον κανόνα και γράψε τον δικό σου.
Έναν που να της αξίζει:
Πιστεύω σε ό, τι επιβάλλει την αλήθεια της ψυχής και επιτρέπει το άνθισμα της δικής μου Άνοιξης,
σε Εκείνη που χωρίς κεριά με ανασταίνει στο φως και την αιώνια κάθαρση.
Αμήν.

*Φωτογραφία: Μαρία Σαρρή

All rights reserved 2020. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου του κειμένου ή τμήματος αυτού καθώς και η αναπαραγωγή των φωτογραφιών χωρίς αναφορά στην πηγή και το συντάκτη/φωτογράφο.

"Εξέδωσα" την πρώτη μου ποιητική συλλογή στα 6 μου και από τότε αποφάσισα πως το να γράφω είναι ο μόνος τρόπος να παίρνω πραγματικές ανάσες. Αυτές που ξεκινάνε από το βάθος του διαφράγματος και καθώς ανεβαίνουν προς το στήθος μου υπενθυμίζουν πως μπορώ να είμαι όλα όσα θέλω, όσο διαφορετικά κι αν είναι μεταξύ τους. Σε αυτές λοιπόν υποσχέθηκα πως, σε χαρτί ή πληκτρολόγιο, από τα χέρια μου θα γράφεται μόνο ό, τι ``στάζει`` τη δική μου αλήθεια.

post a comment

Skip to content